Beste Peter,
Eindelijk is het dan zo ver, een speech speciaal voor jou, de spotlight op
jou gericht en dat terwijl je daar niet van houdt, want je bent 10 jaar bij
GIPS. Je hebt gezegd dat je eigenlijk niet toegesproken wilt worden maar
als het moet dan zo kort mogelijk. lk weet niet of dat gaat lukken.
Begonnen op: 15 juli 2013 als chauffeur bij GIPS.
Je was toen nog een slanke den naar eigen zeggen, maar hebt een buikje
gekweekt omdat zoiets bij een goede chauffeur hoort. Je vertelt altijd dat
ik zoiets gezegd zou hebben maar daar heb ik geen actieve herinnering
meer aan. Peter, jij vond al snel je weg bij GIPS. Miranda had je
gerekruteerd en is bovendien ook nog ongeveer je buurvrouw. Miranda
had al snel door dat als ze met een probleem zat, ze jou kon vragen. Dus
werd je al snel bij allerlei teams ingezet om te rijden. Je eigen teams maar
ook om in te vallen als er iemand uitviel. lk denk dat jij alle teams wel één
of waarschijnlijk vaker gereden hebt. Iedereen bij GIPS kent Peter en Peter
kent iedereen. Met GIPS heb jij een heel sociaal netwerk erbij gekregen.
Je wordt regelmatig uitgenodigd of blijft bij deze of gene even plakken
om een kopje koffie te drinken en de laatste nieuwtjes te bespreken. Ook
op kantoor ben je regelmatig even te vinden. Dat begon eerst met wat
extra taakjes en klusjes zoals bussen onderhouden, iets repareren, een
ritje om spullen weg te brengen, tanken van de bussen. Zo van die
werkzaamheden die voorkomen en sommige klusjes waar handige
handjes voor nodig zijn. Daarbij wordt je overigens steevast geholpen
door Chris. Je hebt ook een tijd de opleiding van de nieuwe chauffeurs
gedaan. Dat ging je goed af want jij hebt in tegenstelling tot de directeur
van de stichting wel een rustige rijstijl. Rijden is voor jou rustgevend, een
lange rit is dan ook welkom. Van jakkeren hou je helemaal niet. lk
vermoed dan ook dat als ik achter het stuur zit en je kijkt mee, tijdens de
ritten van Münster naar huis, dat ik niet altijd de goedkeuring van jou
krijg. Maar ja, Münster is toch ook wel jou ding, nu we het er toch over
hebben. Dat is zo'n rit die je niet voorbij wilt laten gaan. Lekker eten
tussen de middag, is volgens mij daarbij een belangrijke motivatie net als
bezig zijn met de jonge vrijwilligers en even kletsen met Viola. Maar alle
gekheid op een stokje, als team hebben we het er daar altijd goed voor
elkaar. Het programma loopt als een zonnetje, materialen uitzetten,
opruimen, wisselen, het is een geoliede samenwerking.
Peter dank voor alles wat je in de afgelopen 10 jaar gedaan hebt voor GIPS.
De vele veilige ritten zodat iedereen en voor al die collega's na een dag
GIPS weer gezond thuis is gekomen. Maar ook voor diegene die je bent als
collega en mens. Bijna nooit slechte zin en altijd daar als er een beroep op
je gedaan wordt. lk hoop dat we nog lang mogen samenwerken. #gipssenl #jubileum #dankjewel
